Bochtige weggetjes door akkers vol wuivend graan. Een plaatselijke boer komt je, vriendelijk groetend, tegemoet. In de verte zie je de wieken van een korenmolen nog net boven de gewassen uit. Granen als haver, spelt en tarwe verdwijnen hier al eeuwenlang in stoere landbroden en traditionele krentenwegge. Hoe? Waar kan dat verhaal beter verteld worden dan in en om het karakteristieke Ootmarsum.

Vier miljoen koeien in Nederland? Dat is gemiddeld één koe per huishouding! Heb je een beeld hoe dat eruit zou zien in een nieuwbouwwijk of een galerijflat? Hier in Twente heeft het oer-Hollandse dier alle ruimte. Om te grazen, te herkauwen en nieuwsgierig op te kijken als je langs fietst.

Droomplekken waarin veel bijzondere planten, vogels en insecten graag vertoeven. Zelf zien? Via het erf van natuurboer Jos kom je op zo’n bijna betoverende plek. Kijk, ruik en luister hoe het ook kan in Nederland. En dit alles wetende, mag je er -met respect- ook van plukken en proeven. Een beetje dan.

Beter vlees. Beter voor de gezondheid, beter voor het dierenwelzijn en beter voor het milieu. In deze route is volop aandacht voor kleinschalige en duurzame veeteelt. Je fietst langs authentieke koeienrassen als Herefords, Limousin en Blonde d’ Aguitaine. Elke boer heeft een eigen slagerij op het erf. Trots als hij is, vertelt hij graag zijn verhaal.

Fietsen door een voedselbos, vol bloeiende bloesems of felgekleurde bessen. Langs velden en wegen waar planten groeien die ware vitaminebommen blijken te zijn. Sommige zijn cholesterolverlagend, andere goed voor je hart. We vertellen je waar je siroop van kunt maken en welk onkruid geschikt is voor je salade óf voor een pesto. Wildplukken verrast je en is erg leerzaam.

Elke 1e zaterdag van de maand worden hier de lekkerste producten aangeboden. Alles wat u koopt en proeft is van dichtbij. Dus zo vers als het maar kan. En omdat de producten zo kort onderweg zijn is het lekker duurzaam! Nog minder voedselkilometers? Stap zelf op de fiets en scharrel je eten, net als vroeger, zelf bij elkaar. Hoe goed voelt dat?

Hoe ontheemd zouden je overgrootouders zich voelen in een supermarkt van vandaag? Herkennen ze ons eten nog als eetbaar? Ons brood, onze uien, kaas en eieren zeker. Maar tijgernoten, ingeblikte doperwten of kant en klare kruidenmixen? Hoe ging dat vroeger eigenlijk en hoe smakelijk was dat?