Ze ontvangt me in haar atelier in het Robson, een voormalige pyjamafabriek die nu dienst doet als werk- en inspiratieplek voor kunstenaars en andere creatieve mensen. Haar vader was ook kunstenaar en Iris heeft getekend vanaf het moment dat ze een potlood kon vasthouden. Een creatieve vervolgopleiding lag dan ook voor de hand. Na grafische vormgeving volgde kunstacademie AKI, waar ze in 2013 afstudeerde in fine art. Haar gedroomde thema was de dierenwereld, alleen leek haar dat geen gepast onderwerp. “Ik ben gegrepen door de schoonheid en diversiteit van de natuur. Maar dieren worden binnen de kunst al snel als kitscherig ervaren. Daarom tekende ik alles, behalve dieren.” Een docent wees haar erop dat ze zichzelf tegenhield in haar werk en dat opende nieuwe perspectieven. “Opeens durfde ik te experimenteren, ook met materialen.” Iris ontdekte hoe ze geïnspireerd werd door op papier te werken en daarbij natuurlijke materialen als houtskool, Oost-Indische inkt en thee te gebruiken.

Wonderbaarlijk

“Papier is een neutrale ondergrond, in tegenstelling tot doek. Textiel heeft structuur, wat voor mijn gevoel niet samengaat met het contrast en de krachtige en directe lijnen van mijn werk. Natuurlijke materialen laten zich niet bedwingen, ze drogen op volgens hun eigen patroon. Die spontaniteit past bij wat ik wil verbeelden”, legt Iris haar materiaalkeuze uit. Vanaf het moment dat ze durfde toe te geven aan haar verlangen om dieren te tekenen, is ze in haar element. Momenteel verbeeldt ze vooral vogels. “De dierenwereld is wonderbaarlijk, elk dier past zich aan bij zijn omgeving. Dat zie je ook zo mooi bij vogels, waarvan er zoveel soorten, vormen en kleuren zijn. Dat blijft me inspireren.” In haar atelier hangen verschillende voorbeelden van haar werk. “Mijn uitgangspunt is de vorm van het dier. Daarna komt de kleur, waarmee ik speel en accenten leg”, laat Iris zien aan de hand van een recent kunstwerk dat een meer dan manshoge pelikaan verbeeldt.

Vanuit de kunstwereld adviseren ze daarom vaak om naar de Randstad te verhuizen, maar ik voel me thuis in Enschede.

Kunst in het Volkspark

“Het dier geeft het formaat zelf aan”, antwoordt ze op de vraag waarom ze vooral grote kunstwerken maakt. Ze werkt niet vanuit voorstudies op kleiner formaat en ook maakt ze geen schetsen. “Het gaat om de directheid, de expressie en de energie. BAM! – en het staat op papier. Het moet in één keer goed zijn. Als ik die energie voel, dan kom ik in een flow en dan gaat het vanzelf.” Haar werk viel op tijdens het evenement Kunst in het Volkspark. Samen met twee andere kunstenaars was Iris winnaar van editie 2016. Ze is er blij mee. “Zo’n evenement is voor mij een kans om mijn werk aan het publiek te laten zien, de prijs is een erkenning voor wat ik doe. Helaas zijn er in Twente voor jonge kunstenaars niet zoveel mogelijkheden om werk te exposeren. Vanuit de kunstwereld adviseren ze daarom vaak om naar de Randstad te verhuizen, maar ik voel me thuis in Enschede. Ik hoop dat het publiek mij weet te vinden. En dat de passie die ik voel en de verwondering die ik probeer vast te leggen, wordt ervaren bij het zien van mijn werk.”

Fotografie: www.irishelene.com