Het noordoosten van Twente een uithoek? Voor degenen die met de postkoets komen wel, maar voor iedereen die een auto kan besturen of met een ov-kaart kan inchecken zeker niet. Die kunnen zich verheugen op een fraai landschap, de kroonjuwelen van Twente.
Geheim
Het verbaast ons niks als je nog nooit van Dinkelland, Oldenzaal, Tubbergen of Losser hebt gehoord. Mensen die in deze Twentse gemeenten komen, houden dit paradijs – Nationaal Landschap zelfs! - liever voor zichzelf. Die vertellen niet hoe mooi het afwisselende, glooiende beeklandschap, de natuur en de cultuurhistorische elementen zijn en houden de afwisselende fiets- en wandelroutes geheim.
Gastvrij
Wij Twentenaren begrijpen het wel, maar het past niet bij onze aard. We zijn juist gastvrij en ontvangen iedereen met open armen en een stuk krentenwegge. Wie het noordoosten van Twente een keer bezocht heeft, komt zeker terug. Al was het maar om die relaxte manier van leven. Rustig aan, tijd zat.
Andere wereld
Die tijd heb je ook wel nodig om al het moois van Noordoost-Twente te ervaren. Neem het Lutterzand. Alsof je naar een andere wereld bent geteleporteerd, omringd door zandverstuivingen, dennenbossen, heide en jeneverbessen. En dan dat schattige riviertje de Dinkel. Schoenen en sokken uit en pootjebaden maar. Meer van dit soort fraaie gebieden: Landgoed Singraven, Dal van de Mosbeek en het Springendal. En meer bomen - heeeel veel meer bomen - vind je bij Arboretum Poortbulten. In allerlei soorten en maten.
Met chauffeur
Wij snappen dat je niet in zo’n toeristentrein gesignaleerd wilt worden. Doen we in Twente ook niet aan. Dat kan veel sjieker toch? We hebben een oldtimerbus uit Parijs gecharterd die in juli en augustus door het noordoosten van Twente toert. Prinsheerlijk langs de kroonjuwelen van Noordoost-Twente gereden worden, geen gelazer met routekaarten, gewoon achteroverleunen en genieten. Dat is pas vakantie. Enige wat je hoeft te doen, is een VVV in het gebied opsporen, die fungeren namelijk als bushalte.
